Op 16 maart 2014 kwam het altijd lastige SVBV uit Barchem bij ons op bezoek. Van die ploeg wisten we al sinds mensenheugenis niet meer te winnen en ook vandaag zou al snel blijken dat het een lastige kluif werd. Op de een of andere manier liggen de rood-witten ons niet zo. Ook afgelopen week werd er weer goed getraind en nadat we op vrijdagavond tot Sportploeg van het Jaar 2013 (Gemeente Berkelland) waren verkozen, dachten we er weer flink tegenaan te kunnen.
Helaas hebben we nog steeds te maken met een overvolle ziekenboeg. Sterkhouders als Jerzy Aarnink, Maikel Stokkers en Coen Groot Kormelink zijn langdurig uitgeschakeld en zullen waarschijnlijk niet meer in actie komen dit seizoen. Ook missen we nog steeds twee doelmannen (Tom Bannink en Jorg Antvelink).
Oefenmeester Frank Bruins kwam zo flink aan het puzzelen, maar wist toch een representatief elftal op de been te brengen. Er werden heldere afspraken gemaakt over hoe we SVBV zouden bestrijden, maar dit plan verdween na vier minuten speeltijd al in de prullenbak. Geklungel op de rand van onze eigen zestien werd ons fataal. De spits van SVBV wist wel raad met de uit de lucht gevallen kans en schoot de bal onberispelijk achter doelman Bart Jan Mellink tegen de touwen, 0-1.
Het leek erop alsof dat doelpunt ons wakker schudde, want hierna brak er een fase aan waarin we er kort en fel opzaten en de gasten wisten terug te dringen. SVBV heeft de organisatie echter heel aardig staan en zoals wel vaker hebben wij daar dan moeite mee.
Toch kwamen we er op een gegeven moment door. Merijn Roos vocht mooie duels uit met zijn directe belager en wist deze zo nu en dan ook voorbij te komen. Uit één van die spaarzame momenten bracht hij de bal voor de goal waar topscorer Nick van der Luyt reeds klaar stond. Hij ontfermde zich over de bal zoals een aasgier zich op een kadaver stort en knikte de bal steenhard achter de Barchemse keeper, 1-1.
Ondertussen was Patrick Nijland met een blessure afgehaakt en moest Marc Blaauboer ingepast worden. Dit ging gepaard met tal van positiewisselingen. SVBV leek aangeslagen, maar dacht de 1-1 wel tot aan de rust te kunnen overbruggen. Eerlijk gezegd dachten wij van Rekken zelf ook dat het hierbij zou blijven. Van der Luyt was zo’n beetje de enige die er andere gedachten op na hield, want in de laatste minuut van de eerste helft dook hij ineens op in de rechterhoek van het veld. Vanaf een ogenschijnlijk onmogelijke positie kegelde hij de bal richting doel. De doelman kon er niet meer bij en bij de tweede paal was daar Merijn Roos die de bal het doel het doel in blies, 2-1 bij de rust.
Tijdens de verplichte theepauze waren we het er over eens dat er, ondanks de voorsprong, wel uit een ander vaatje getapt mocht worden in de tweede helft. Die eerste tien minuten na de rust, zo werd ons bezworen, waren van cruciaal belang. Dat hield in dat we scherper moesten beginnen en de koppen erbij moesten houden. Nu deden we dat ook wel, maar om eerlijk te zijn werden die tien minuten er vijfenveertig. We kwamen niet onder de Barchemse druk uit en moesten met lede ogen toezien dat SVBV keer op keer gevaar stichtte.
De klok tikte verder en ondanks het veldoverwicht van SVBV leken we de drie punten toch in huis te houden. Leek, want enkele minuten voor tijd zette de tegenstander nog even aan. Een pass over de linkerkant belandde in onze zestien. Een aantal Rekkenaren appelleerde heftig voor buitenspel (wat het overigens niet was) en daarin lag nou juist het probleem: door al het geappelleer verdween de concentratie en kwamen we defensief een fractie van een seconde te laat om de gelijkmaker te kunnen voorkomen, 2-2.
Erg zuur dat het doelpunt zo laat viel. Aan de andere kant was dit wel de verdienste van SVBV dat ons het voetballen onmogelijk maakte vandaag. Ik moet de scheidsrechter een compliment maken. De beste man floot een ijzersterke wedstrijd en wist dit toch enigszins beladen duel in goede banen te leiden. Verder vernam ik dat men in Barchem al met smart op dit wedstrijdverslag zat te wachten, dus bij deze. Ik vermoed dat het ditmaal beter in de smaak valt. Daarnaast vermoed ik ook gelyncht te worden mocht ik me in Barchem vertonen. Maar ach, dat zien we volgend jaar wel weer.
Volgende week gaan we op bezoek bij FC Trias, een ploeg die een aardige opmars neerzet. Wederom zullen dan de mouwen opgestroopt moeten worden, want met mooi voetbal alleen win je de oorlog niet!
Opstelling:
Mellink; Jongerling, Roossink, K. Stokkers, Klein Gebbink; Nijland (Blaauboer), Grooters, Rhebergen; Rexwinkel, Van der Luyt, Roos.
Niet gespeeld:
Barts, Groen.
