Na twee weekenden op rij zonder competitievoetbal, stond vandaag (16 februari) de partij tegen het altijd lastige DEO op het programma. DEO speelt dit jaar tegen degradatie, maar dat betekent niet dat er niets van deze ploeg te duchten valt. Sterker nog: Rekken sloeg er nog nooit in om DEO met duidelijke cijfers te verslaan. Daarin lag dus een mooie uitdaging vandaag.
Afgelopen vrijdag werd er nog even flink aan teambuilding gedaan. Ergens op de uitgestrekte landerijen van het onherbergzame stuk niemandsland tussen Haaksbergen en Beckum werd flink aan Bacchus geofferd door menig teamlid.
Blijkbaar was diezelfde Bacchus ons daar bijzonder dankbaar voor, want bijna iedereen stak ’s zondags in goede vorm. De gebeden werden klaarblijkelijk verhoord. De wedstrijd begon wat stroef. Rekken trachtte haar kenmerkende spel op te voeren. DEO klapte er echter vol op en liet zien dat het over een aantal vernuftige aanvallers beschikt. Zo kon het dan ook dat juist de tegenstander het meeste gevaar wist te stichten gedurende de eerste 20 minuten. Tweemaal ging de bal voorlangs en eenmaal wist DEO de paal te raken. Gelukkig lieten we ons de kop niet gek maken en bleven we, hier en daar wat gehinderd door het slechte veld, de bal gecontroleerd rond spelen op zoek naar een opening.
Die opening werd gevonden met wat hulp van de doelman van DEO. Deze had iets te veel tijd nodig om de bal te controleren en zo’n buitenkansje moet je onze captain Coen Groot Kormelink natuurlijk niet geven. Fel joeg hij door op de arme sluitpost, ontfutselde hem de bal en kon vervolgens zo het lege doel in dribbelen. 1-0 voor de thuisploeg!
De ban was gebroken en nu kon Rekken serieus op jacht gaan naar meer.
Personele problemen noopten ons ertoe wat te schuiven met spelers vandaag. Zo zitten Maikel Stokkers en Jerzy Aarnink nog altijd in de lappenmand en is Bart Jan Mellink opnieuw vader geworden. Jorg Antvelink keerde daarom terug onder de lat en Marc Grooters speelde centraal achterin en dat deed hij met verve. Op het middenveld heersten Mark Rhebergen en Patrick Nijland die met hun eindeloze combinaties het middenrif van DEO tot wanhoop dreven. Nijland zette een minuut of tien voor rust de aanval op. Na een aantal een-tweetjes met Rhebergen wist hij de bal prachtig vrij te spelen op diezelfde Rhebergen (die goed de ruimte opzocht). Onze defensie draaide zich al rustig om, want missen was geen optie meer, 2-0.
Vond Rekken het toen welletjes en waren we al met onze hoofden bij de thee en de keiharde muziek in de kleedkamer? Nee, dat was niet het geval. We wilden meer en kregen het dan ook op slag van rust. Een afstandsschot werd door de keeper van DEO gepareerd maar niet afdoende verwerkt. Als een plaaggeest dook daar wederom Patrick Nijland op en voordat de doelman zich kon herstellen, haalde Nijland de bal onder zijn voet terug en speelde breed op de geheel vrijstaande Merijn Roos. Roos sloot zijn ogen en deponeerde de bal tegen de touwen, 3-0 bij rust!
Tijdens de rust besloot een tevreden Frank Bruins de toespraak over te laten aan verzorgster Paula Rhebergen. Zij drukte ons nog eens op het hart om vooral niet te gemakzuchtig te worden en ook om op te passen voor blessures. Dat zou haar namelijk arbeid besparen. Uiteraard gingen die aanwijzingen erin als zoete koek en vol vertrouwen verschenen we weer aan de aftrap voor de tweede helft.
Hoewel we toch op enkele slordigheden waren te betrappen, bleven we heer en meester over DEO. Bij sommige tegenspelers ging het kopje omlaag en juist dat zorgde ervoor dat we niet meer in de problemen kwamen. Er ontstonden grote ruimtes over het gehele veld en van daaruit creëerden we menig kans. Nick van der Luyt was echter minder gelukkig voor de goal als anders. Hij wist vandaag voor de verandering eens niet te scoren. Maar goed, zoals eenieder wel weet beschikken wij over nog veel meer jongens die kunnen scoren.
Het werd toch een beetje de wedstrijd van Nijland. Waar hij al de assists gaf op de 2-0 en 3-0, was hij zelf de maker van de vierde treffer. Relaxt soleerde hij door de dolgedraaide DEO-defensie en eenmaal voor de keeper bleef hij ijzig kalm. Net als uit bij SC Neede schoof hij ook dit keer de bal zeer beheerst binnen, 4-0!
Jammer genoeg zag de goed leidende arbiter zich vervolgens nog genoodzaakt de rode kaart te trekken voor een DEO-speler. Na een grove charge op Merijn Roos aan de zijlijn, was het inpakken en wegwezen voor die jongen. Toch een klein smetje op een verder uiterst sportief duel.
Voorheen had Rekken altijd moeite met DEO, maar daar was vandaag niet zo veel van te merken. Wel viel het op dat DEO een nieuwe buitenspeler heeft, een jonge gast waar zij nog veel plezier aan gaan beleven de komende jaren.
Wat bij ons vooral opviel waren de knalgele schoenen van Daan Jongerling. Het publiek stond naar verluidt met de ogen te knipperen toen hij het veld betrad. Datzelfde publiek ging trouwens volledig uit zijn plaat toen Job Groen inviel. Ondanks dat hij slechts één bal beroerde lijkt het erop dat we er een nieuwe publiekslieveling bij hebben! Met dank aan de SpRU.
We hebben wederom goede zaken gedaan voor het klassement. Helaas wisten AD ’69 en MEC ook te zegevieren. Volgende week gaan we op bezoek bij Ulftse Boys en dan zullen de mouwen echt opgestroopt moeten worden! Dus komt ons allen steunen!
Opstelling Rekken:
Antvelink; Jongerling (Groen), Grooters, K. Stokkers, Klein Gebbink; Nijland, Groot Kormelink, Rhebergen (Roossink); Rexwinkel, Van der Luyt (Blaauboer), Roos.
