Het is alweer 2 seizoenen geleden dat we kampioen zijn geworden. Vorig jaar zijn we keurig 5e geworden.
Seizoen 2013/2014 is een zwaar seizoen voor Rekken dames 1. Dit komt door verschillende factoren. Nu het seizoen ten einde loopt willen we het graag nog zo goed mogelijk afsluiten.
Twee weken geleden speelden we in en tegen Wilp da 1, helaas voor de dames van Wilp staan zei onderaan op de ranglijst en waren zei al gedegradeerd. Wij hadden maar 1 opdracht, deze wedstrijd moest en zou gewonnen worden. Helaas voor het team moest Irene zich ’s morgens ziek melden en hadden we vandaag 2 wissels.
Aangekomen in Wilp begonnen we aan de warming up, voor de wedstrijd nog effe naar de kleedkamer. Hier werden de laatste aanwijzingen gegeven door de trainer en toen moesten wij het als team laten zien. De eerste helft begonnen we uitstekend. Iedereen ging voor die 3 punten, Wilp had niet veel in te brengen en zo gingen we rusten met een stand van 0-3. Dat was lekker, maar we waren er natuurlijk nog niet. Dit werd dan ook in de rust door de trainer en ook de speelsters gezegd.
Na een eerste helft met veel zonneschijn letterlijk en figuurlijk, begon de tweede helft met donkere wolken, regen, hagel en wind. Mmmmm als dat maar …….
In de rust is Joyce gewisseld voor Eline.
We begonnen iet wat slap aan de 2e helft en het werd dan ook 1-3. “Niks aan de hand gewoon blijven voetballen dames” De zon kwam niet terug en ook onze inzet en het fanatisme was niet zoals in de 1e helft. Na ongeveer 15 minuten werd Nienke (die vandaag haar eerste wedstrijd al weer speelde in dames 1) gewisseld voor Marlou. Nog geen 5 minuten later raakt Erika geblesseerd, ze probeert het nog even. Ze geeft dan toch aan dat het niet meer gaat, maar ja we hebben geen wissels meer. Erika gaat voorin spelen en op wilskracht gaat ze door tot het bittere eind. De wedstrijd kabbelde voort, zowel Wilp als wij kregen kansen op de 2-3 dan wel 1-4.
We zaten inmiddels in de 40e minuut en dan denk je die 3 punten nemen we mee naar Rekken. Maar dan in de 41e minuut wordt het dan toch 2-3, eigenlijk nog niets aan de hand. Ver in blessuretijd hebben nota bene wij een corner. Wat er toen gebeurde wil ik niet nog een keer beschrijven, het resultaat is in ieder geval een doelpunt voor Wilp. Eindstand 3-3.
Rekken blijft verslagen, vol ongeloof en gedesillusioneerd op het veld achter. De leiding moest ons bij elkaar rapen en we gingen na de kleedkamer, hoe was dit in godsnaam mogelijk. De teleurstelling was groot en het was nog nooit na afloop van een wedstrijd zo stil onder de douche. Met gefronste wenkbrauwen en de mondhoekjes naar beneden gingen we weer na het mooie Rekken.
Zondag 30 maart hebben we getraind, een vrije zondag zat er niet in.
Vrijdag 4 april hadden we eens een keer heel ander soort training. Met een bijna complete selectie (da 1 en da 2) en staf gingen we richting Grenszicht. Vanavond niet een training van 1,5 uur, maar maar liefst 4,5 uur. Pfffffff…..
Ja en toen kwam daar zondag 6 april. We speelden een thuis wedstrijd tegen Mec Winterswijk. Mec stond op een 4e plek, met een achterstand van 5 punten op de koploper. We hadden niets te verliezen en vooraf hadden we denk ik de kortste wedstrijdbespreking van het seizoen. De volgende missie was winnen van Mec. Vandaag moest Minjoe zich afmelden. Ze had ruzie gehad met een trampoline en had enkele gekneusde ribben. Wederom dus 2 wissels. We wisten natuurlijk dat dit niet makkelijk werd, maar vol goede moed gingen we richting veld 2.
Heren 1 speelde ook thuis, vandaar vandaag geen hoofdveld voor ons. Pasjes controle gehad, iedereen stond klaar. De laatste woorden gezegd, we konden beginnen. Ooh nee toch niet, de scheidsrechter was zijn fluitje vergeten.
Met enkele minuten vertraging begon de eerste helft dan toch. Zonder echte kansen over en weer vorderde de eerste helft gestaag voort. Wat al wel snel duidelijk werd was dat de cornerballen van Mec zeer gevaarlijk waren. Het was niet Mec die onze keepster met een zeer fraaie kopbal op de binnenkant paal uittestte, nee het was Lisanne die ons en haar zelf liet schrikken. Vandaag was het geluk eens aan onze kant. We gingen rusten met een 0-0 stand. Dit moesten we vast houden en het liefst dan zelf ook nog 1 of meer doelpuntjes scoren. Gewisseld werd er niet, het ging immers goed.
Na zo’n 20 minuten werd er dan wel gewisseld, Tessa komt erin voor Eline. Over en weer zijn er wel wat kansen maar het staat nog steeds 0-0. Het blijft spannend en dan is de vreugde aan onze kant groot. Sam scoort 1-0. Nu vasthouden en niet weer weggeven. Erika raakt helaas wederom geblesseerd. Ze heeft vandaag alleen iets beter opgelet, dit keer hebben we nog wel een wissel op de bank. Nadat het zich in eerste instantie liet aanzien was het een ernstige voet/onderbeen blessure, waarbij zelfs de brancard werd opgehaald. Uiteindelijk kon ze toch met enige hulp al strompelend het veld verlaten. Lobke krijgt de zeer moeilijke taak om met nog zo’n 10 á 15 minuten op de klok in te vallen. Aan het team de taak om toch de draad weer op te pakken en het hoofd er bij te houden. Het was namelijk allerminst zo dat Mec het wel goed vond, tot de laatste minuut bleven ze vechten voor 1 dan wel 3 punten. Nienke moest vandaag de 90 minuten volmaken, we hadden immers geen wissels meer.
De wedstrijd van heren 1 was al lang afgelopen, de toeschouwers verplaatsten zich dan ook richting veld 2. De spanning bij de wedstrijd van de dames, was tot in de verre omgeving voelbaar. Menigmaal vroeg men zich af wanneer fluit die scheidsrechter nou eens voor het einde. Mec werd sterker, maar de Rekken dames hielden mede dankzij een ijzersterke inval beurt van Lobke stand. De speelster van Mec kwam er bij Lobke niet aan te pas. Daarnaast had ze ook nog een onbeschrijflijk mooie actie aan de zijlijn, dit was ook te horen aan de reactie van het publiek.
Zo teleurgesteld als we 2 weken geleden waren zo ongelooflijk blij waren we vandaag. Nu vielen we elkaar in de armen van vreugde i.p.v. verdriet.
Oooh ja de training van vrijdag is ons goed bevallen.
Arjan en Ivonne bedankt het was een geweldig feest. Wij wensen jullie alle liefde en geluk voor de toekomst.
Rekken dames 1
