Op 9 maart 2014 deed VVG ’25 uit Gaanderen ons dorp aan om tegen het vlaggenschip aan te treden. VVG strijdt dit seizoen tegen degradatie, maar weet hier en daar toch aardig wat puntjes bijeen te sprokkelen en niet tegen de minste tegenstanders.
Zo gingen we zelf ook de boot in tijdens de eerdere ontmoeting. Destijds speelden we met 1-1 gelijk doordat we het netje niet wisten te vinden. Een schone taak dus om dat vandaag even recht te zetten.
Het was bloed- en bloedheet vandaag. De mussen vielen van het dak en tuimelden pardoes het hoofdveld op. Ook menig supporter had ermee te kampen. Langs de lijn wemelde het van de parasols waaronder de schaars geklede supporters op ligstoelen verkoeling zochten.
Er was zelfs een cocktailbar opgesteld. Allerlei exotische mixdrankjes, waar vooral veel rum en wodka in zat, vlogen daar over de toog.
Het veld lag er overigens (voor Rekkense begrippen) beroerd bij. Sprak ik hier in het verleden nog over de toendra’s van Miste en Ulft, bij ons leek het er ook niet op vandaag. Het gras was te lang en groeide alle kanten op, een bal over tien meter over de grond geven eindigde steevast in een gehobbel van jewelste en er waren enkele forse kraters en kuilen over het veld verspreid. Ergens op het midden van het veld was een bijzonder fenomeen te zien: een graancirkel.
De technische staf zag de wedstrijd met angst en beven tegemoet. Enkele spelers leken namelijk veel last te hebben van de verzengende hitte. Onze elftalleider Paul Nijhof wist de scheidsrechter gelukkig zover te krijgen dat we tijdens de wedstrijd om de vijf minuten een drinkpauze zouden houden. Daar putten wij als spelersgroep dan natuurlijk weer moed uit en zo trokken we dan ook fier ten strijde.
Deze wedstrijd wisten we aardig te domineren, maar wat was het soms weer knullig. Van sober voetbal was geen spoor te bekennen.
VVG hanteerde vandaag een ultradefensieve tactiek. De ballen die ze kregen werden lukraak naar voren geknald in de hoop dat één van de spitsen een bevlieging zou krijgen. Zelf probeerden we wel te voetballen, maar de talloze pogingen om gevaar te stichten strandden vaak al voor de zestien. Het was al met al eigenlijk een oersaaie eerste helft. Patrick Nijland kreeg nog een aardige kans, maar wist zich er helaas geen raad mee. De brilstand stond op het scorebord toen we gingen rusten. Alleen de Pupil van de Week wist te scoren na een sublieme assist van Wouter Rexwinkel.
Er kwam in de tweede helft wat druk op te staan, want we wilden de drie punten toch wel graag in Rekken houden. Er werden risico’s genomen. De hitte, het veld en de stugge defensie van VVG speelden ons echter parten. We kwamen er simpelweg niet door. Hier en daar waren we zeer slordig in de passing en VVG won tevens de meeste tweede ballen. Kevin Stokkers stak in een uitstekende vorm en onderscheidde zich menigmaal door kordaat ingrijpen op het middenveld. Achterin gaven we helemaal niets weg.
Niets? Ja, toch wel. Een lange bal van een VVG’er viel precies tussen Jerzy Aarnink en ‘good old’ doelman Bart Jan Mellink in en daarvan profiteerde de doorgelopen spits van de tegenpartij, 0-1.
Was het een communicatiefoutje? Welnee, het lag gewoon aan het veld en uiteraard aan de hitte. De vele drinkpauzes ten spijt.
Diep teleurgesteld namen we de noodzakelijke aftrap. We hadden nog een dik kwartier om er wat van te maken. Gelukkig werden we al snel beloond. Een getergde Jerzy Aarnink gaf vanaf eigen helft een fantastische pass op Nick van der Luyt. De defensie van VVG stond nog steeds te dutten in de eigen zestien en onze spits, die tijdens de gehele wedstrijd aan de ketting lag bij een soort korfbalspeler, knikte de harde bal achterwaarts door en zag deze vervolgens achter de verbouwereerde sluitpost verdwijnen. Met de 1-1 op het bord begonnen we nog aan een klein slotoffensiefje. Helaas waren teveel spelers niet fit of in vorm, zodat we de laatste minuten ook niets zinnigs meer forceerden.
Een vervelend resultaat. Er had meer in gezeten tegen deze overigens vreselijk stugge ploeg.
We hadden lekker getraind afgelopen week en dachten er echt klaar voor te zijn. Vorige week wonnen we wellicht wat onterecht en met dat in het achterhoofd moeten we hier misschien maar mee leven en de knop weer omzetten voor volgende week. Dan komt SVBV op bezoek en hopen we vanzelfsprekend op een leukere wedstrijd dan vandaag.
Opstelling:
Mellink; Blaauboer, Aarnink, Grooters, Klein Gebbink; Nijland, Rhebergen, K. Stokkers; Rexwinkel, Van der Luyt, Roos (Jongerling).
Niet gespeeld:
Roossink, Nijhof, Barts.
