Als het ’s zomers mooi weer is en de zon zo hard in je gelaat brandt dat je er enorme dorst van krijgt, kun je de verleiding haast niet weerstaan om ergens een lekkere duik te nemen. Neem nu bijvoorbeeld Het Rutbeek: een plaats waar je heerlijk kunt vertoeven, zowel in de schaduw als in de zon. Verkoeling vind je er in de vorm van een duik of een frisse versnapering. Nota bene kun je er ook nog een leuk potje voetballen. De biljartlakens die zich daar her en der vanuit de kaden ontspinnen heeft men in Ulft nog nooit gezien!
We schrijven 23 februari 2014: de belangrijke uitwedstrijd tegen Ulftse Boys.
Het zat allemaal niet mee vandaag. We hadden er bijvoorbeeld helemaal niet bij stil gestaan dat de Gemeente Berkelland een autoloze zondag had afgekondigd. In allerijl werd er een grote koets geregeld om ons alsnog naar Ulft te kunnen laten brengen. Helaas ontbraken de paarden, zodat onze wisselspelers zich genoodzaakt zagen de koets te trekken. Jan Winkelhorst lieten we voor de koets uit lopen met een groenwitte vlag. Want, zo dachten wij collectief, dat zou indruk maken zodra we het sportpark van de Ulftse Boys op zouden komen. En laten we eerlijk zijn: zo heeft die man ook nog iets te vlaggen!
Toen we na luttele uren uiteindelijk aankwamen, bleek onze entree inderdaad nogal overrompelend te zijn voor de Ulftenaren. Je kunt het je natuurlijk ook wel voorstellen, want er komt niet elke week een koets vol bloeddorstige tegenstanders op bezoek.
We gaven onze wisselspelers wat water en hooi en zochten vervolgens de kleedkamer op.
Eenmaal verzekerd van het feit dat er ditmaal wél warm water uit de douches kwam, gingen we er eens goed voor zitten. De toespraak van onze oefenmeester Frank Bruins begon namelijk. Na enkele zeer verhelderende en haast geniale aanwijzingen, die ik hier overigens niet prijs ga geven, gingen we ontspannen richting het veld voor de warming up.
Dat veld bleek een ware verschrikking. Het was meer een soort verwaarloosd weiland waar gras- en zandvlakten elkaar omarmden. Waar flora en fauna nog in harmonie samenleven. Daar ondervonden we de nodige hinder van tijdens het opwarmen. Zo werd Kevin Stokkers in zijn kuit gebeten door een marter toen hij net even relaxt stond te rekken. Bjorn Roossink op zijn beurt, zag zich genoodzaakt een koe van het veld te jagen om vervolgens onze goalie ‘good old’ Bart Jan Mellink in te kunnen schieten. Wouter Rexwinkel stuitte tijdens een sprintje pardoes op een reusachtige varen die zich daar zomaar ineens uit het niets bij de cornervlag leek te ontpoppen. Er stak, volgens Wouter, zelfs een prachtige witte bloem uit.
De scheidsrechter van dienst besloot om de wedstrijd maar gewoon te laten beginnen. Het publiek ging er eens goed voor zitten, want gezien de vorige onderlinge partij tussen beide teams (5-3 voor Rekken) beloofde deze middag het nodige spektakel. Het combinatiespel wat we normaliter van de groenhemden gewend zijn bleef vandaag grotendeels achterwege. Op zo’n veld is dat vragen om problemen en daarom werd veelvuldig de lange bal gekozen als oplossing.
Veel werd er niet gecreëerd door het vlaggenschip. Des te meer door onze tegenstander. Stukje bij beetje namen de Ulftse Boys het spel in handen. Ze wisten ons aardig terug te dringen en het werd ons snel duidelijk dat we hier te maken hadden met een uitstekende ploeg.
Toch was het Rekken dat de leiding nam. Kort voor rust werd er door de prima leidende arbiter een strafschop gegeven na een overtreding op de al gebeten Kevin Stokkers. Nick van der Luyt wist wel raad met deze buitenkans en zo gingen we de rust in met een 0-1 voorsprong!
In de tussentijd, en dat vergeet ik haast te vermelden, waren we onze captain Coen Groot Kormelink reeds verloren. Na pakweg 20 minuten blesseerde hij zich ernstig na het inzetten van een sliding.
Bjorn Barts, die al tijdenlang niet meer mee speelde met het eerste, viel voor hem in. Barts, een compleet ander type speler dan Groot Kormelink, vulde dit prima in en voelde zich als een vis in het water op een middenveld met Patrick Nijland en Mark Rhebergen.
Ulftse Boys was gedurende de gehele tweede helft heer en meester. Kans op kans werd gecreëerd en gemist. Ook de tientallen corners die Ulftse Boys eraan overhield boden geen uitkomst. Bart Jan Mellink hield zijn doel knap schoon.
0-1 was dan ook de eindstand en dat is toch enigszins fortuinlijk. Ulftse Boys had wellicht meer verdiend, ware het niet dat Rekken hier vandaag zeer volwassen stand heeft gehouden.
Opstelling Rekken:
Mellink; Blaauboer (Roossink), Grooters, K. Stokkers, Klein Gebbink; Nijland, Groot Kormelink (Barts), Rhebergen; Rexwinkel, Van der Luyt, Roos.
Overige wisselspelers:
Antvelink, Papenborg.