Het seizoen is ten einde. Het vlaggenschip eindigde het afgelopen seizoen op een enigszins teleurstellende zevende plaats. Daarmee staan we nipt in het linkerrijtje, maar onze altijd gedreven selectie kan daar niet bepaald tevreden mee zijn. Velen van ons hadden dit jaar voor het kampioenschap willen strijden en nu ik er zo over nadenk was er volgens mij niemand die een klassering buiten de top vijf voorspeld had. Één en ander valt wellicht te verklaren, want we hadden dit seizoen veel pech met blessures. Niet om dat als excuus op te voeren, maar voor een kleine vereniging blijft het lastig iets dergelijks op te vangen.
We traden deze jaargang aan tegen louter Gelderse ploegen. Op één na allemaal leuke tegenstanders die net als wij graag een mooie pot op de mat willen leggen. Aan het einde van de rit stond FC Trias uit Winterswijk bovenaan. Met maarliefst tien punten voorsprong op de naaste belagers Lochem en het zeer verrassende Mariënveld verzilverden zij het kampioenschap en dus promotie naar de 3e Klasse.
Promotie was er ook voor Lochem dat in de nacompetitie een prima indruk achterliet. Mariënveld en Keijenburgse Boys (de nummer vier) trokken aan het kortste eind en kunnen zich gaan opmaken voor nog een jaar 4e Klasse.
Het linkerrijtje werd afgesloten door MEC, Neede en Rekken. MEC deed lange tijd mee om de bovenste plaatsen, maar zakte naarmate het einde in zicht kwam ver weg.
Het rechterrijtje werd aangevoerd door het teleurstellende Ruurlo. Boven de ‘nacompetitiestreep’ eindigden KSV en VIOS, twee ploegen die zich prima staande hielden in onze divisie.
Vosseveld en Erix waren gedoemd tot het spelen van playoff’s tegen degradatie. Alleen de eerstgenoemde wist zich te handhaven.
Via de reguliere competitie degradeerden SVBV en Zelhem. Erg rouwig kunnen we er niet om zijn. Niet in de laatste plaats omdat die ploegen ons nooit zo lagen.
Zoals gezegd hadden we dit jaar te kampen met onnoemelijk veel blessures. Zo’n beetje elke speler stond wel een keer langs de kant met één of ander mankement. Automatisch houdt dat in dat we een enorm aantal spelers gebruikt hebben dit seizoen. Coach Frank Bruins moest zelfs spelers uit het 2e en 3e voor de leeuwen gooien en zo stonden er dikwijls spelers op het veld waarvan nooit kon worden vermoed dat zij de kar bij het eerste nog eens zouden trekken.
Hieronder zal ik de verantwoordelijke stafleden en alle spelers die in actie kwamen (en zij die het in elk geval tot de bank schopten) de revue laten passeren.
Frank Bruins, trainer/coach:
Het tweede jaar van Bruins als hoofdtrainer bij onze mooie club. Het ging allemaal net wat minder als verleden seizoen, maar de omstandigheden kennen we dus. Prima kerel die ons met zijn fanatisme steeds weer weet aan te sporen.
Paul Nijhof, elftalleider:
Mister Sportclub Rekken stopt als leider. Dit wordt door iedereen erg betreurd, want we zien Nijhof toch als een soort teddybeer binnen de groep. Aan al het goede komt echter een eind.
Paul, bedankt voor alle geweldige jaren en voor de inspanningen die je altijd leverde ten bate van de selectie! Op het gezeur over wasgeld na zullen we je ongetwijfeld gaan missen, maar we gaan elkaar vast en zeker nog vaak zien.
Rik te Velthuis, assistent-scheidsrechter:
Te Velthuis nam de vlag vorig jaar over van Jan Winkelhorst en deed dat eigenlijk geruisloos. Begint het vak steeds beter aan te voelen en straalt een soort rust uit op onze defensie. Ligt daarnaast uitstekend in de groep en wij hopen dan ook dat Rik nog tijdenlang loopgraven blijft aanleggen.
Wouter Rexwinkel, aanvoerder en fysiotherapeut:
Rexwinkel was dit jaar waarschijnlijk onze gevaarlijkste pion. Kende een langdurige periode van uitstekende vorm en wist zichzelf tevens tot topscorer te kronen. Nam als fysiotherapeut de taken van Paula Rhebergen over en dat doet hij met verve. Speelde doorgaans als nummer 10.
Jorg Antvelink:
Antvelink leek dit jaar de eerste doelman te worden, maar blessures gooiden roet in het eten. Liep een wel heel merkwaardige blessure op toen hij ergens in een kruipruimte zijn schouder stootte. Voor een keeper onoverkomelijk en voor Antvelink werd het op die manier een jammerlijk seizoen.
Bjorn Barts:
Één van de paradepaardjes van de Rekkense jeugdopleiding. Stond het gehele jaar in de basis en liet bij vlagen zien over een fluwelen techniek te beschikken. Is op de goede weg en gaat er wel komen.
Marc Blaauboer:
In het verleden hadden we het hier over ‘Bulldozer’ Jerzy Aarnink, maar die titel kunnen we Blaauboer ook moeiteloos opspelden. De man beschikt over een lichaam van graniet en mede door zijn tomeloze inzet dreef hij menig tegenstander tot wanhoop.
Job Groen:
Zat lange tijd dicht tegen de basis aan, maar viel terug door een aantal blessures en andere toestanden. Met het oog op de toekomst echter een hele waardevolle exponent uit de eigen opleiding.
Coen Groot Kormelink:
Tragisch verhaal. Maandenlang had Groot Kormelink gerevalideerd en na een op het oog succesvolle rentree bij VIOS (waar hij direct de winnende liet aantekenen), ging het op de eerste training erna weer mis. Coen zag zich genoopt met voetbal te stoppen en dat doet ons allen veel verdriet.
Leuke bijkomstigheid is dat Groot Kormelink de vacature van Paul Nijhof gaat vervullen. Coen, bedankt voor de mooie jaren en je fantastische instelling! We gaan het meemaken en we hopen alvast dat je niet steeds over randzaken als wasgeld begint.
Marc Grooters:
Werd ‘Speler van het Jaar’ en dat is ook wel terecht. Kende eigenlijk een ijzersterk seizoen en speelde als één van de weinigen zo’n beetje elke wedstrijd. Een jongen met grote mogelijkheden, iemand ook die nog veel beter gaat worden.
Daan Jongerling:
Zeer nuttige verdediger die is uitgegroeid tot een meedogenloze kracht. Staat er altijd en wordt bij gelegenheid ingezet als scout in Zweden.
Ritchie Klein Gebbink:
Kende een vervelend seizoen. Had voor zijn doen erg veel blessures en toestanden en mistte zo veel duels. Klein Gebbink gooit de handdoek echter niet in de ring en knoopt er gewoon weer een jaar bij aan. Maakte overigens sinds lange tijd weer eens een competitiegoal dit seizoen.
Eddy Kleinmeulman:
Kleinmeulman werd bereid gevonden het stokje onder de lat over te nemen van de door blessures geplaagde Jorg Antvelink en Bart Jan Mellink. Had al jaren niet in het 1e gekeept en deed het eigenlijk fantastisch. Prachtig overigens om te zien dat men bij andere elftallen meedenkt indien er personele problemen zijn, want Eddy keepte sinds jaar en dag in het 3e.
Nick van der Luyt:
Van der Luyt scoorde er in het vorige seizoen op los en de buitenwacht had dat nu graag weer gezien. Vormproblemen speelden Nick lange tijd parten en dat knaagde, maar ook van Van der Luyt vernamen we al dat hij er komend seizoen gewoon weer dertig in schiet.
Bart Jan Mellink:
Alweer een doelman. Mellink is natuurlijk een graag geziene kerel binnen de selectie, maar ook hij had dit seizoen te kampen met tal van akkefietjes. Speelde niet veel, maar is gezien zijn staat van dienst een jongen die je zonder schromen op doel kan zetten.
Jelle Nijhof:
Zat lange tijd in het buitenland en bij terugkomst werd hij pardoes voor de leeuwen gegooid. Deed dit naar behoren (ook op voor hem onbekende posities), maar raakte helaas geblesseerd op het moment dat hij een basisplek had veroverd.
Jari Nijhof:
Het jongere broertje van. Jari heeft zich uitstekend ontwikkeld en met name door zijn wilskracht is hij uitgegroeid tot een jongen die je prima in kan passen. Interessant om hem te blijven volgen.
Patrick Nijland:
Uitstekende middenvelder die nooit verzaakt. Werd het vorige seizoen nog ‘Speler van het Jaar’, maar daaraan kon hij dit jaar geen vervolg geven. U raadt het al: een blessure gooide roet in het eten.
Mark Rhebergen:
Is hard op weg de nieuwe ‘Mister Sportclub Rekken’ te worden. Rhebergen kan mijns inziens makkelijk mee bij pakweg HSC ’21, maar wordt er helaas ook niet jonger op. Ook Mark raakte op een gegeven moment geblesseerd en dan wordt het er allemaal niet makkelijker op voor het 1e.
Merijn Roos:
Flamboyante linksbuiten. Loert altijd op zijn mogelijkheden en is dikwijls een plaag voor defensies. Zijn transfer van FC Eibergen naar ons is nog altijd een schot in de Roos gebleken en wij gaan er vanuit dat Merijn nog jaren voor vermaak gaat zorgen.
Maikel Stokkers:
Zeer gewaardeerde speler die werkelijk geen gevaar schuwt. Zoals bijna iedereen had ook Maikel last van blessures en daardoor zwierf hij van positie naar positie dit seizoen. Komt er wel weer bovenop.
Kevin Stokkers:
Het broertje van. Kevin kende een redelijk constant seizoen en vormde een goed duo met Marc Grooters in de as van de verdediging. Begint zich heel aardig te manifesteren en wordt alleen nog maar beter de komende jaren.
Tot zover de kern. We deden daarnaast een beroep op tal van spelers uit andere teams. Ze kwamen niet allemaal in actie, maar een vermelding in de verslag is op zijn minst wat die jongens verdienen.
In willekeurige volgorde:
- Bjorn Roossink (was al gestopt, maar werd enkele keren bereid gevonden aan te sluiten en sleepte er zelfs nog een transfer uit naar het naburige Hoeve Vooruit)
- Robbin Wantia (sporadisch bij de selectie. Debuteerde wel)
- Bob Vaanhold (sporadisch bij de selectie als stormram, maar kan eigenlijk veel beter voetballen dan menigeen denkt)
- Lars Koldeweij (sporadisch bij de selectie. Debuteerde wel)
- Kasper Brugman (eenmalig bankzitter)
- Rob Griesen (verrassende keuze van de trainer om Griesen op de meest uiteenlopende posities in zetten. Stond back, middenvelder en buitenspeler en deed dit zo goed dat hij op een gegeven moment aansluiting vond bij de selectie. Het arendsoog van de trainer werkt dus prima, maar de complimenten gaan in deze naar Rob!)
- Gijs Lamaker (eenmalig bankzitter)
- Wouter Grooters (veelvuldig kortstondig invaller)
- Tom Bannink (zat officieel nooit bij de selectie, maar wordt gezien zijn rol algemeen geaccepteerd als gezicht binnen de selectie)
- Jochem Odink (nam eenmaal de honneurs waar als vlaggenist toen Rik te Velthuis verhinderd was)
Wellicht vergeet ik iemand? Dat spijt me dan.
Nu op naar komend seizoen. We zijn al benieuwd met wat voor indeling de KNVB ons nou weer opzadelt, maar dat is voor latere zorg. We moeten er eerst maar eens voor zorgen dat eenieder fris en fruitig op de eerste training verschijnt en dat we niet meer met zo gigantisch veel blessures te maken krijgen.
Verder nog een dankwoord richting Sjoerd Sengers. We kunnen altijd een beroep op hem doen, wanneer spelers pijntjes ervaren. Grote klasse!
Ook dank aan alle vrijwilligers, leden, spelersvrouwen, supporters, bestuursleden, pupillen van de week, etc.
Fijne vakantie en op naar het volgende voetbalseizoen!
GEB
