‘Speel niet met de angst om te verliezen, maar met de wil om te winnen!’ Bovenstaand citaat, geschreven in bloedrode koeienletters, schreeuwde ons vanaf het memobord in de kleedkamer toe. Mooi gevonden en iedereen was het er ook wel mee eens. Maar angst? Dat kennen wij sowieso al niet in Rekken.
We zijn nog volop in de race voor een nacompetitieplaats en vandaag kwam de kersverse kampioen Reünie uit Borculo op bezoek. Een sterke ploeg waartegen we destijds in het uitduel spijtig genoeg met 3-2 de boot ingingen. Stilletjes hoopten we erop dat de gasten zouden aantreden met een veredeld B-team, maar daar mochten we absoluut niet vanuit gaan aldus een tot op het bot gedreven coach Frank Bruins.
Terwijl onze kleedkamer-dj Marc Blaauboer alvast wat plaatjes uitzocht, gooide Bruins er één van zijn befaamde speeches uit. Het leek zijn uitwerking te hebben. Zelfs de spelers die normaal gesproken tijdens de bespreking alleen maar naar het tegelprofiel op de vloer zitten te staren, waren nu één en al oor.
Nick van der Luyt en Maikel Stokkers zitten vandaag weer bij de wedstrijdselectie. Na blessureleed vertoeven zij echter voorlopig nog op de bank. Job Groen vergezelde hen.
De uitverkoren veldspelers waren vandaag doelman Bart Jan Mellink, achterin geassisteerd door vanaf rechts Blaauboer, Daan Jongerling, Marc Grooters en misschien wel het grootste schrijverstalent van Nederland, Ritchie Klein Gebbink.
Het middenrif werd vormgegeven door Patrick Nijland, Wouter Rexwinkel en Kevin Stokkers, terwijl Bjorn Barts, Mark Rhebergen en Merijn Roos zich voorin mochten gaan uitleven. Op zich een prima team.
We konden overigens niet meteen om 14.00 uur van start. Eerst waren er weer tal van plechtigheden af te wikkelen. Het begon met een sensationele vuurwerkshow van onze harde kern-supporters van de SpRU. Dit moest de bezoekers angst in boezemen. Zelf vermoed ik dat het ze de bout kon hachelen, want kampioen waren ze toch al. De aanvoerder van Reünie ontving uit de handen van onze eigen kapitein Wouter Rexwinkel dan ook een fraai bosje brandnetels. Het moet gezegd worden: Reünie heeft een leuke ploeg die ook nog eens probeert te voetballen. Het is ze dan ook van harte gegund. Gefeliciteerd!
Zo rond de winterstop dacht men her en der in het land eindelijk van die grensrechter van Sportclub Rekken, Jan Winkelhorst, verlost te zijn. Niets is minder waar, want vandaag stond hij er weer. Winkelhorst had een heus afscheidsduel weten af te dwingen bij het bestuur. Inmiddels heeft er zelfs alle schijn van dat Winkelhorst de smaak weer te pakken heeft. Maar goed, ook hij ontving een mooie bos welriekend onkruid en zo konden we, nadat de pupil van de week een wereldgoal maakte, om 16.30 uur dan eindelijk aftrappen.
De wedstrijd zelf was niet echt goed. De beide teams bleken heel aardig tegen elkaar opgewassen en noemenswaardige kansen waren er niet in het eerste bedrijf. Alle sfeeracties van de SpRU ten spijt, het leek helaas niet echt te helpen.
Tijd om in te grijpen, vond Bruins tijdens de rust. Barts, die niet eens onverdienstelijk speelde, werd het kind van de rekening. Van der Luyt werd voor de leeuwen gegooid en er werd ons op het hart gedrukt Reünie het nu eens echt moeilijk te maken.
