Na de fantastische prestatie van verleden week, was het nu zaak dit te continueren tegen MEC uit de buurtschapjes Miste en Corle. Op basis van de ranglijst leek dit een lastige, doch te kloppen tegenstander. Toen we voor de warming up het veld betraden schrokken we toch enigszins. In het Haaksbergerveen zijn namelijk stukjes grond te vinden die er beter bij liggen dan het veld van MEC en dan druk ik het nog eufemistisch uit. Maar goed, ook de tegenstander moet daar mee dealen en dus probeerden we ons ervan af te sluiten. Later zou helaas blijken dat MEC er veel beter mee om kon gaan dan wij zelf.
De wedstrijd ging van start en beide teams begonnen fel aan de strijd. Van goed spel was niet echt sprake, maar de inzet vergoedde veel wat dat betreft. Jammer genoeg ontbeerde het veel Rekkenaren aan vorm vandaag en dat buitte MEC aardig uit. Aan weerszijden ontstonden spaarzame kansjes, maar toch was het de thuisploeg die ons met de rug tegen de muur zette. De ban brak na zo’n twintig minuten. Marc Grooters speelde linksback Ritchie Klein Gebbink vrij op het middenveld en deze kon de vrije ruimte in spurten. De bal begon echter opeens vreselijk te stuiteren door de vele oneffenheden op het veld. Klein Gebbink werd gedwongen de bal met buitenkant rechts op de loerende spits Nick van der Luyt te spelen. Dat pakte goed uit, want Van der Luyt had al ingeschat dat de bal ineens genomen moest worden. Zoals het een topscorer betaamt verdween de bal met een mooie boog over de doelman en kwam Rekken met 0-1 aan de leiding.
Hierna ging MEC door met druk zetten en dit resulteerde in een gelijkmaker kort voor de theepauze. Een onterecht gegeven vrije trap belandde bij de tweede paal waar één van de boomlange MEC’ers de bal hard in het dak van het doel wist te knallen, 1-1.
Tijdens de rust waren we het al gauw eens dat we niet goed voor de dag gekomen waren.
Er werd soms ronduit slap gespeeld en tegen zo’n ploeg is dat vragen om problemen.
Ook waren we het erover eens dat de scheidsrechter zijn dag niet had en veel onnodige kaarten trok en dat terwijl het best een faire pot was. De thee daarentegen smaakte prima, maar na afloop rees het vermoeden dat de materiaalman van MEC ons gedrogeerd had.
De tweede helft leek namelijk helemaal nergens meer op. Rekken kwam er niet aan te pas en MEC wist ons op fysieke kracht en met lange ballen te overbluffen. Vooral de linksback van MEC wist zich te onderscheiden. Hij kreeg ongeveer 83 keer de bal en wist ook 83 keer de bal over alles en iedereen op de rechtsbuiten te spelen. Deze man wist hier, mede door zijn verschrikkelijke snelheid, dankbaar gebruik van te maken.
Een kolderiek moment tussen Klein Gebbink en doelman Jorg Antvelink (die overigens weer een uitstekende pot keepte) leidde de 2-1 in. Kort hierop ontstond een scrimmage voor het Rekkense doel en kwam de bal ongelukkig op de scheenbeschermer van Grooters terecht waardoor het alweer 3-1 stond. Dan gaan de koppies omlaag en weet je dat het een lastig verhaal wordt. Dat het dan ook nog 4-1 wordt (mooi afstandsschot) is puur voor de statistieken nog interessant.
Een waardeloze middag op de toendra van Miste dus. Toch hadden we er meer uit kunnen halen. Zo wisten Merijn Roos in de eerste helft en Coen Groot Kormelink in de tweede het houtwerk te raken zonder daarbij succesvol te zijn in de rebound.
Tijd om de batterij op te laden, want de winterstop breekt aan. Op 19 januari begint het spektakel weer en hopen we iedereen weer topfit te krijgen voor de uitwedstrijd tegen Sportclub Neede. Ondergetekende hoopt dan zijn 250e officiële wedstrijd in Rekkense dienst te spelen. Tot dan!
Opstelling:
Antvelink; Peters, Aarnink, K. Stokkers, Klein Gebbink; Rhebergen (Nijhof), Groot Kormelink, Grooters (Groen); Rexwinkel, Van der Luyt, Roos.
Wissel die niet in actie kwam:
Papenborg.
A novel by GEB
